Op facebook zag ik dat een creatief vriendinnetje zelf een tas kon maken van touw en stof. Meteen aan haar gevraagd of ze het mij ook wilde leren. Zo gezegd zo gedaan.
Omdat Lex mijn pony van spijkerbroeken zo goed gelukt was maar toch wat groot voor in de kantine maakte ik Doortje, het pony hoofd.
Via via kreeg ik een aantal banners. Van die reclame-dingen die je overal ziet. Ze maken reclame, wijzen de weg of vertellen welke voorstelling binnenkort te zien is. Door zoveel materiaal gaat mijn brein meteen in de MAAK-stand. Tassen liggen voor de hand en maakte ik ook maar er is nog zoveel meer mogelijk.
Na de weefsjaal dacht ik klaar te zijn voor een heus weefkleed. Een weefkleedlover was snel gevonden dus ging ik aan de slag.
